Korkuyorum…
16. kez buluşuyoruz. Ama sanki her geçen sene bir öncekini aratıyor. Bunun o kadar çok nedeni olabilir ki. Ama gerçeği değiştirmez.
Hüsamettin gelemedi bu sene. Mithat son gün geldi. Oysa eskiden 1. gün, 2. gün, esas gün diye adlandırdığımız bir kaç gün boyunca bir arada olurduk. Ve hepimiz olurduk.
Bu yıl bir ilk gün olmadı. Ana hedefimiz ise Akbelen göleti.
İlk gün Osman’la ikimiz bakalım yol bize ne gösterir diye şöyle bir dolaştık. Yol bize mesela bunu gösterdi:
Akbelen yaylası yolculuğumuz, tıpkı diğer yolculuklarımız gibi yine keyifle geçti. Yol bize yine beklenmedik güzellikler gösterdi.
Sorunsuzca ulaştık dağa, ormana, çimene. Çay demledik, çimlere uzandık, ormanda dolaştık ve elbette bolca muhabbet ettik.
Şükür bu sene de bir aradaydık. Şimdi duamız seneye.
